Pogłosy

Halo! Mówię do Was z międzygalaktycznego soundsystemu napędzanego energią supernowych, gwiazd eksplodujących daleko ponad waszymi głowami, mój głos biegnie światłowodami, modemami i kablami poprzez wirtualną przestrzeń i poprzez błękitną atmosferę, poprzez barwne zorze elektromagnetyczne i tęcze grawitacji, wysoko ponad księżycami i planetami, poprzez Drogę Mleczną usianą elektryzującymi falami świetlnymi pradawnych gwiazd, które widziały wschody słońca ponad murami Babilonu, Mówię do Was, międzygwiezdnych hipernomadów kosmosu tropiących ultrafioletowe ścieżki zapomnianych mitologii, a mój głos sięga najmroczniejszych głębin przestrzeni, kiedy mówię Wam: Jesteście wolni! Już. Właśnie. Teraz. Jesteście wolni! To pierwszy krok w przestrzeni!

Wierzę, że świat to piękna, mądra i okrutna kobieta, która w pierwotnej ciemności upolowała i połknęła wolnego ducha. Wolny duch - tak jak wolny elektron – to taki, który został wytrącony ze swojej orbity. A my, resztki tego ducha, żyjemy teraz w jej brzuchu i albo sami się uwolnimy, albo zostaniemy urodzeni i z powrotem połknięci. Reszta pozostaje dla mnie niejasna.

A jednak ludzie chcą wiedzieć więcej. "Co jest w tym pudełku?" pytają. " Tajemnica". "Ale my chcemy tam zajrzeć" mówią. I otwierają pudełko. A w środku, jak się okazuje, nic nie ma. Nie rozumieją, że tajemnica istnieje tylko wtedy, kiedy pudełko pozostaje zamknięte.

* * *